Krakowska Brama jest osobliwą formą skalną u ujścia bocznej, suchej doliny, a jej nazwa wywodzi się podobno od średniowiecznego szlaku handlowego, który tędy przechodził do Krakowa. Brama ta, wycięta w odpornym na wietrzenie wapieniu skalistym, stanowi najbardziej klasyczny przykład skalnych bram w okolicach Ojcowa. Wysokość jej bastionów dochodzi do ok. 15 m. Mają one zaokrąglone kształty wskutek erozji i wietrzenia, a ich dolne partie są podcięte. W Bramie są widoczne poziome powierzchnie uławicenia wapieni oraz płaszczyzny spękań pionowych.
przewodnicy@ojcow-wycieczki.pl
biuro@turystykaszkolna.eu
+48 660 859 709
+ 48 12 307 3087
Pawilon na Postoju pod Zamkiem w Ojcowie
Ojców 32-045
Maczuga Herkulesa to obok Jaskini Łokietka największa atrakcja turystyczna Ojcowskiego Parku Narodowego. Jest najbardziej osobliwą skałką w Dolinie Prądnika, wyróżnia się w krajobrazie swą oryginalną, izolowaną formą i stanowi bodaj najpiękniejszy akcent krajobrazowy. Stoi na niewielkim spłaszczeniu nazywanym Fortepian. Szczyt Maczugi znajduje się nieco poniżej poziomu wierzchowiny jurajskiej, a jej wysokość wynosi ok. 25 m.
Była kilkakrotnie zdobywana. Wejście z lipca 1933r. dokonane przez Leona Witka z Katowic, zostało upamiętnione postawieniem metalowego krzyża o wysokości 2m.
Z tą osobliwą skałą związane są także legendy.
Za Panieńskimi Skałami, u wylotu wąwozu Wrześnik sterczy pojedyncza izolowana skałka o nazwie Igła Deotymy. Jej nazwa po-chodzi od pseudonimu znanej pisarki i poetki Jadwigi Łuszczewskiej, która będąc w Ojcowie w 1858 r. wg miejscowej tradycji miała przez krótki czas zamieszkiwać w willi „Pod Koroną”. Willa ta została pod koniec XIX w. przebudowana, uzyskując dzisiejszy wygląd. Na prawo od Igły Deotymy widać dużą grupę Skał Kawalerskich.
Skała Rękawica (zwana również Dłonią lub Pięciopalcówką) przypominająca swym kształtem ludzką rękę jest jedną z iglic w masywie skał wapiennych, zwanych Górą Koronną lub Skałami Koronnymi. Za nią w masywie Skał Koronnych znajduje się na wysokości 65 m nad dnem Doliny Prądnika Jaskinia Ciemna. Masyw Skał Koronnych porasta interesująca roślinność murawowa i kserotermiczna. Do utrzymania tych zbiorowisk potrzebna jest tzw. ochrona czynna polegającą na świadomym i celowym stosowaniu niektórych zabiegów ochronnych we wtórnych zbiorowiskach roślinnych, a więc usuwanie odrostów i wprowadzanie wypasu owiec.
Dawny Park Zdrojowy (zwany obecnie także Zamkowym), został założony w latach 80. XIX w. przez ówczesnego właściciela Ojcowa Jana Zawiszę, dla uzdrowiska w Ojcowie. Zajmuje płaskie dno Doliny Prądnika wraz z Górą Zamkową, która jest szczególnym elementem całego założenia, stanowi dlań dominantę kompozycyjną i równocześnie dzieli Park na część północną i południową. Obecnie Park Zamkowy obejmuje ok. 11 ha powierzchni. W części pd. zachowane zostały niektóre aleje i układ klombów pomiędzy dwoma głównymi budynkami „Pod Łokietkiem” i „Pod Kazimierzem”. Część pn. ma już zatarty układ alejek, zachowały się niektóre drzewa i trzy obiekty architektoniczne: dawne łazienki (obecnie kaplica „Na Wodzie”), glorietka nad źródłem św.Jana i kapliczka Matki Boskiej Niepokalanej w skalnej niszy.
Według jednej z hipotez, w Grodzisku znajdować się mają pozostałości znanego ze źródeł pisanych klasztoru sióstr Klarysek związanego z osobą bł. Salomei, siostry Bolesława Wstydliwego i wdowy po królu Halicza Kolomanie (zm. 1241), która w 1245 roku złożyła śluby zakonne i około roku 1260 wraz z innymi siostrami przeniosła się z Zawichostu do Grodziska. Cały zespół architektoniczno-rzeźbiarski zwany potocznie pustelnią bł. Salomei, składający się z kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP i bł. Salomei, domu prebendarza, domków modlitwy i pustelni. Całość otacza mur zbudowany z cegły i wapienia. Z drugiego muru, który tu kiedyś istniał, została tylko wolno stojąca bramka od strony zach., zaś na stoku od strony pd. resztki filarów.
Kolejną atrakcją w Ojcowie jest Kaplica „Na Wodzie” p.w. św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika) z 1901 r. Kaplica posadowiona jest w miejscu dawnych łazienek zdrojowych. Osobliwe usytuowanie obiektu ponad potokiem wiązało się wg miejscowej tradycji z zarządzeniem cara Mikołaja II, zabraniającym budowy obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej, wobec czego kaplicę zbudowano „na wodzie”. Budynek kaplicy, o drewnianej konstrukcji ma kształt krzyża długości 11 m, szerokości ok. 5 m. Kaplicę wieńczy ażurowa wieżyczka, gruntownie odnowiona w 1996 r. Znajdujący się w głównym ołtarzu obraz Matki Boskiej Wspomożenia został namalowany w 1901 r. przez jedną z kuracjuszek tutejszego uzdrowiska – Stefanię Cichocką z Warszawy.
Muzeum Ojcowskiego Parku Narodowego im. Prof. Władysława Szafera, noszące imię światowej sławy botanika i inicjatora utworzenia Ojcowskiego Parku Narodowego. Muzeum będące ciekawą atrakcją turystyczną, zlokalizowane jest w samym centrum Ojcowa nieopodal parkingu. Obecną stałą wystawę w tym budynku otwarto w 2010r. Prezentuje ona walory przyrodnicze Ojcowskiego Parku Narodowego z wybranymi elementami archeologii. Zasadniczą jej część stanowi sala z dioramą pokazując trzy główne dla Parku środowiska z wybranymi przedstawicielami roślin i zwierząt, tj. buczynę karpacką, zbiorowiska naskalne i łąkę w dnie doliny wraz z płynącym potokiem. Zwiedzający mają również możliwość obejrzenia stereoskopowych fotografii grzybów, roślin naczyniowych, drzew i krzewów oraz owadów i innych bezkręgowców występujących na terenie Parku, makietę Doliny Prądnika, zrekonstruowane wnętrze jaskini, profile geologiczne i fotografie. Mała część wystawy jest poświęcona osobie profesora Władysława Szafera (1886-1970), inicjatora Ojcowskiego Parku Narodowego.
Historyczna atrakcja zlokalizowana w miejscowości Sułoszowa (około 8 km od Ojcowa). Zamek Pieskowa Skała, podobnie jak Kazimierzowski w Ojcowie, był ważnym ogniwem w łańcuchu fortyfikacyjnym broniącym drogi handlowej z Krakowa na Śląsk. Pierwsza wzmianka o zamku w Pieskowej Skale pochodzi z 1315 r., jednakże wg Długosza powstanie zamku wiąże się z okresem panowania Kazimierza Wielkiego. W latach 60 XX w. urządzano tu czasowe wystawy poświęcone dziejom zamku, powstaniu styczniowemu i sztuce renesansu. W 1970 r. w odrestaurowanych komnatach i ponownie po remoncie obiektu przeprowadzonym w latach 2000 i 2005 otwarto stałą wystawę poświęconą przemianom stylowym w sztuce europejskiej od gotyku do dwudziestolecia międzywojennego. Muzeum jest oddziałem Zamku Królewskiego na Wawelu.
Wygodne buty i plecak gotowy?
Zadzwoń i zapisz się na niezapomnianą wycieczkę po Ojcowie!
Zobacz zabytki, muzea i piękne widoki Doliny Prądnika. Odkryj uroki Ojcowskiego Parku Narodowego, pełnego skalnych ścian, fantastycznych ostańców i mroźnych jaskiń.
Czekamy na Ciebie, przygotuj się na niezapomnianą przygodę!
Historyczna atrakcja Ojcowa. Powstanie zamku historia oraz archeologia wiążą z działalnością fortyfikacyjną króla Kazimierza Wielkiego w drugiej połowie XIV w. Jak wskazują źródła pisane, do budowy zamku najprawdopodobniej doszło między 1354 a 1370r. Król nazwał zamek Ociec u Skały, upamiętniając w ten sposób tułaczkę swego ojca, Władysława Łokietka. Nazwa ta, podawana przez kroniki w różnej formie (Oczecz, Ocziec, Oszyec), przetrwała do dziś jako Ojców.
W średniowieczu ojcowski zamek należał do najwybitniejszych małopolskich dzieł architektonicznych. Z dawnej budowli zamkowej pozostały do dziś tylko malownicze ruiny, na które składają się resztki murów obronnych i części mieszkalnych, wieża oraz brama wjazdowa. Z platformy widokowej nad ruinami zamku można obejrzeć ładną panoramę Doliny Prądnika.
Jaskinia Ciemna to druga udostępniona jaskinia na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego. Atrakcja ta chętnie odwiedzana jest przez turystów zwiedzających Ojców. Wejście do Jaskini Ciemnej, położone jest 65 m nad dnem Doliny Prądnika. Jaskinia Ciemna, zwana często także Ojcowską, zaliczana jest do najcenniejszych stanowisk archeologicznych w Polsce. Jaskinia ta stanowi fragment systemu podziemnych korytarzy i komór, o łącznej długości 230 m, na który składają się: dzisiejsza właściwa jaskinia, zamknięta żelazną kratą (209 m), tuż na prawo od niej Tunel, a za nim tzw. Ogrojec czyli rodzaj skalnego dziedzińca otoczonego z trzech stron skałami, który ku pd. przechodzi w tunel zwany Oborzyskiem Wielkim. Zasadnicza część Jaskini Ciemnej składa się z obszernej komory, przechodzącej dalej w zwężający się korytarz. Komora wstępna jest największa ze wszystkich znanych na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Jej długość wynosi prawie 90 m, szerokość ok20 m, a wysokość dochodzi miejscami do kilkunastu metrów.
W odległości ok. 30 m od wejścia, pod lewą ścianą jaskini, widać masywne stalagmity, z których jeden swym kształtem przypomina lwa. W stropie jaskini widoczne są koliste zagłębienia, tzw. kotły wirowe.
W 1787 r. Jaskinię Ciemną zwiedzał król Stanisław August Poniatowski przy okazji pobytu w Krakowie, Pieskowej Skale i Ojcowie.
Główna atrakcja Ojcowskiego Parku Narodowego- obowiązkowy punkt wycieczek. Wejście do Jaskini Łokietka znajduje się około 130m nad dnem Doliny Prądnika. Jej długość wynosi 320m. Jaskinia Łokietka składa się z kilku korytarzy i dwóch dużych sal: Rycerskiej i Sypialni oraz dwóch mniejszych, z których jedna znajduje się zaraz na początku Korytarza Głównego, a druga, zwana Kuchnią leży pomiędzy salą Rycerską a Sypialnią. Jaskinia jest czynna w okresie połowy IV do XI.
Do właściwej jaskini prowadzi wąski korytarz pozbawiony stropu. Szata naciekowa Jaskini Łokietka jest uboga. Występują tu na ogół nieduże stalaktyty rurkowe (tzw. makarony), zwłaszcza na stropach obu sal. Ściany są okryte polewami, a ich odcinki przewieszone zdobią żebra naciekowe lub małe, cieniutkie, faliste draperie.
W ostatniej sali na uwagę zasługuje duży słup naciekowy („Orzeł”) pięknie wykształcony na pn. ścianie. Na lewo od Orła w niedużej wnęce nad stropem zachowały się stalagmity.Temperatura wewnątrz jaskini utrzymuje się na jednym poziomie przez cały rok i wynosi ok. 7-8ºC. W okresie zimowym tuż przed wejściem tworzą się nieraz „stalagmity” lodowe, tzw. chłopki, nierzadko o bardzo pięknych formach.